Pierwszy etap naszej wyprawy to podróż pociągiem, a dokładniej trzema pociągami. Trasa: Poznań - Ełk, z przesiadkami w Bydgoszczy i Olsztynie. Wszystko zaplanowane tak, że w Bydgoszczy jest 10 minut na przesiadkę, a w Olsztynie 11. 
Odjazd punktualnie o 7:46 z dworca w Poznaniu.



Jednak tuż na początku sprawa się komplikuje, pociąg przed Pobiedziskami stoi w polu około 15 minut, a w Pobiedziskach na dworcu znów tyle samo. Licząc na nadrobienie opóźnienia, poinformowaliśmy konduktora, że chcemy się przesiadać. Pociąg w Bydgoszczy czekał na przesiadających się pasażerów.



Na dworcu w Bydgoszczy wyścig, ze skrajnego peronu na skrajny - oczywiście tunelem. W dół była winda, ale tylko na jeden rower, więc najpierw zjechałam ja, a później Michał. Na drugim końcu dworca już windy nie było, albo po prostu w tym zamieszaniu jej nie dostrzegliśmy. Zwykle razem wnosimy po schodach rowery, najpierw jeden, później drugi. Tutaj z braku czasu każdy wziął swój i wspinaliśmy się po schodach. Dzięki przygodom z PKP dowiedziałam się, że jestem w stanie dźwigać takie ciężary... :D
Na pociąg zdążyliśmy, za to jedna z pasażerek strasznie psioczyła, że już dawno powinien być odjazd. 



W Olsztynie kolejny pociąg też poczekał kilka minut. Przesiadka była znacznie łatwiejsza, bo pociąg był przy tym samym peronie. W pociągu tłok, więc już w środku zdjęliśmy wszystkie sakwy i ustawiliśmy rowery tak, żeby nikomu nie przeszkadzały. Im bliżej Ełku tym mniej pasażerów, udało nam się nawet usiąść. Pociąg nadrobił stracony czas i około 16:40 wysiedliśmy na dworcu w Ełku. 



Chcieliśmy tego dnia podjechać pod Augustów, więc jechaliśmy najkrótszą drogą. W Kalinowie zatrzymaliśmy się przy sklepie, żeby zrobić zakupy. Nagle usłyszeliśmy syczenie i okazało się, że w przednią oponę Michała wbita jest pinezka. No to ładnie zaczęliśmy wyprawę, 20 kilometrów i już laczek... :P



Dalej jechaliśmy już bez komplikacji po lekko pagórkowatym terenie, ciągle było pod górkę, albo w dół. Mimo to sprawnie dojechaliśmy do miejscowości Żarnowo Drugie, gdzie zjechaliśmy z głównej trasy, żeby poszukać noclegu. 



Trochę pokrążyliśmy po okolicy i przed 20:00 już mieliśmy miejsce na nocleg. 



Rozkładanie naszego małego obozu odbyło się tradycyjnie, według wypracowanego przez nas schematu. Wspólne rozbicie namiotu, wypakowanie sakw, ja pompowałam materac, Michał spinał rowery, poukładaliśmy wszystko i zabraliśmy się za wieczorną toaletę i kolację.
Pierwszy dzień jak najbardziej udany, udało się przejechać sporo, mimo że większość czasu spędziliśmy w pociągach. Pogoda bardzo dobra, oby tak dalej! :)

Pojechałam do Michała, który wymienił mi napęd w rowerze. Mam więc nową kasetę, łańcuch i środkową zębatkę z przodu.
Wielka ulga! Mogę teraz pewnie ruszać i się rozpędzać. W ostatnim czasie na światłach wyprzedzały mnie wszystkie kobiety 70+. :D