Stałą trasą do Michała, od Rosnowa razem z nim. Po drodze jeszcze do Leroy Merlin po klej do sklejenia torby na kierownicę. 
A jutro wycieczka do Śnieżycowego Jaru. :) Oby nie wiało i nie padało. :)

Postanowiliśmy pojechać z Michałem nad Jarosławiec i do Rosnówka, żeby znaleźć skrytki, których nie podjęliśmy w niedzielę, kiedy to z powodu złego samopoczucia Michała musieliśmy skrócić wyjazd. Jednak co się odwlecze, to nie uciecze i ostatecznie udało nam się wykonać plan. Mieliśmy spotkać się przy Leroy Merlin, aby tam zrobić szybkie zakupy. Spotkaliśmy się przy Decathlonie, Michał zostawił rower i poszedł szybko oddać koszulę.



Podjechaliśmy jeszcze do Leroy'a na szybkie zakupy. Michał przyjął moją propozycje, żeby rowery wprowadzić do środka:



Dalej pojechaliśmy przez Komorniki i Grajzerówkę do WPNu. W końcu! :) Słonko pięknie świeciło, chociaż i tak było chłodno. 
Wspaniale jechało się wzdłuż jeziora Jarosławieckiego, dalej do Rosnówka i polną drogą do Chomęcic.

Dziękuję za przejażdżkę :*

Krótka niedzielna przejażdżka do Komornik, żeby znaleźć dwa kesze w okolicy. :)

Powrót z Michałem do domu. Po drodze trochę kręcenia się koło Malty i na Dębinie w poszukiwaniu keszy. :)

W końcu mój stan zdrowia pozwolił na jazdę rowerem, mam nadzieję, że znów się nie rozchoruję. :) Do Michała jechałam stałą trasą, przez Komorniki i Luboń.

Po południu zastanawiałam się czy zaproponować Lotce wyjście na rower, ale pogoda rozwiała moje wątpliwości - zaczął padać śnieg. Jednak godzinę później znów świeciło słońce i napisałam smsa. Uszykowałyśmy się więc i o 17:45 byłam gotowa do wyjazdu, rower też:



Wyjechałam w stronę Lotki i spotkałam ją pomiędzy Chomęcicami, a Rosnowem. Zrobiłyśmy kolejny już wieczorny objazd po okolicznych miejscowościach. Trasa to Głuchowo, Gołuski, Plewiska, Głuchowo, Komorniki, Szreniawa, Rosnowo. Jechało się bardzo przyjemnie, było dość chłodno, ale w porządku.

Dzięki za kolejną przejażdżkę, jakże podobną do poprzednich. :)

Wybrałam się na rower z Lotką, kolejny raz dość późno. O 17:30 wyjechałam z domu, było już szaro, ale jeszcze nie ciemno. Pomyślałam sobie, że miesiąc temu tak było, gdy wyjeżdżałam 1,5h wcześniej.



W Szreniawie poczekałam kilka minut na Dorotę, zrobiłam jedno fatalne zdjęcie xD i razem ruszyłyśmy w drogę. Już było ciemno, ale byłyśmy świadome, że tak będzie. Jakiś czas temu przekonałyśmy się, że jazda po zmroku także należy do przyjemnych, nawet gdy nie jest zbyt ciepło. Pojechałyśmy początkowo tak, jak ostatnim razem - Grajzerówką do Komornik. Jednak zamiast do Rosnowa odbiłyśmy w drugą stronę. Spotkałyśmy moją mamę, czekającą na autobus i chwilę z nią pogadałyśmy. Trzeba było ruszać, bo wiatr był zimny i przenikliwy, więc momentalnie zmarzłyśmy. Rozgrzałyśmy się gdy pojechałyśmy dalej i w Głuchowie postanowiłyśmy pojechać przez Gołuski, Palędzie, Dopiewiec i Konarzewo, żeby trochę wydłużyć trasę. Kilometry uciekały szybko, więc Lotka weszła do mnie na kawę, żeby dokończyć pogaduchy. Po kawce ubrała się i samotnie pojechała do domu. :)

Dzięki za kolejną przejażdżkę. :)

Wyszłam na rower, żeby podjechać w kilka miejsc w mojej miejscowości. Najpierw do sklepu, później po pyry, a na koniec do biblioteki. Dojechałam tam o 10:41, nie pamiętając, że w piątek biblioteka jest czynna od 11:00 :)
Wracać do domu na chwilę nie było sensu, stać tam i marznąć też nie. Postanowiłam więc przejechać się kawałek i wrócić po 20-stu minutach. Pojechałam na polną drogę z zamiarem wyjechania w Konarzewie, zapomniałam jednak o budowie nowej drogi:



Nie zrażona powyższym znakiem pojechałam dalej, gdyby nie było przejazdu, cofnęłabym się. Wjechałam w lekko błotnistą drogę, błotko "mlaskało" pod oponami. :P




Kawałek dalej błotko było głębsze i rower mi stanął w miejscu. Podparłam się prawą nogą i stopy nie było widać. :D Dałam radę odepchnąć się i pojechać dalej. Wyjechałam na dawną drogę i jadąc pod wiatr dotarłam do Konarzewa. Asfaltową drogą szybciutko dojechałam do Chomęcic i po 24 minutach znów zameldowałam się pod biblioteką. Mój but wyglądał tak:



Rower też będzie trzeba wyczyścić:



I tak, bardzo niespodziewanie wyszła mi bardzo krótka, ale ciekawa wycieczka. :)

Do Komornik, do banku i weterynarza. W jedną stronę z wiatrem bocznym i w plecy, a powrót pod wiatr.

Trzeba było wykorzystać piękną, niedzielną pogodę i znaleźć choć trochę czasu na rower. O 13:15 byliśmy gotowi do wyjazdu:



Pogoda była wspaniała, niebo bezchmurne i było niemalże wiosennie. Tylko wiatr trochę dawał się we znaki. Jednak na początku jechaliśmy bardziej z wiatrem, więc nie był go czuć. Jadąc spokojnym i równym tempem, przez Konarzewo, Trzcielin i Lisówki dojechaliśmy do źródełka w Żarnowcu:



Usiedliśmy na chwilę ciesząc się ciepłem i słońcem w zacisznym miejscu. Trochę pogadaliśmy, pożywiliśmy się batonikami i zrobiło się chłodnawo, bo wiatr przybrał na sile i gdzieś zabrał to przyjemne ciepełko.



Ruszyliśmy dalej i chciałam jeszcze podjechać do wiaty. Widziałam ją kilka razy przejeżdżając obok:



Gdy do niej dojechaliśmy Michał stwierdził, że ma mało powietrza w przednim kole, a po chwili, że schodzi bardzo szybko, więc pora na łatanie dętki. No cóż... Chociaż miejsce mieliśmy dobre. :)



Przerwa trochę się przeciągnęła, bo najpierw męczyliśmy się z wyjęciem z opony malutkiego kawałka szkła, a później pompka odmówiła posłuszeństwa. Ja zawsze używałam jej do pompowania moich dętek z wentylem samochodowym, a przy cienkich nie działała, powietrze uciekało bokiem. Michał ją rozkręcił, skręcił i zadziałała. Pojechaliśmy dalej przez Podłoziny w stronę Dopiewa. Michał wyrwał się do przodu, żeby wyjąć aparat i pstryknąć mi fotkę jak będę się zbliżać:





Jeszcze zdjęcie zbliżającego się pociągu i pojechaliśmy przez Dopiewo, Dopiewiec i Konarzewo do Chomęcic, do domu na obiad. Ostatnie kilometry trochę pod wiatr. Dziękuję za wycieczkę! Oby takich więcej, oby się udało zrealizować plany na ten rok, o których rozmawialiśmy. :)