Wróciłam z roweru z Lotką, zdążyłam się przebrać z rowerowych ciuchów i zjeść obiad kiedy zadzwonił Michał. Jechał do mnie, po drodze chciał poprawić szybkozamykacz w tylnym kole i mu pękł. 
Takich części to ja nie mam w domu, ale mogłam wyjąć z roweru taty na chwilę. 
Tak więc musiałam znów przebrać się w ciuchy rowerowe i pojechać mu zawieźć to do Komornik :)

W niedzielę postanowiliśmy z Michałem pojechać na przejażdżkę. W końcu obiadek się "uleżał", zebrałam się, przebrałam i mogliśmy jechać. Wcześniej jeszcze Michał przykręcił mi koło (bo rano tata kleił dętkę) i wyregulował hamulce. 
Przed wyjazdem szybkie zdjęcie oraz moja mina pt. Nie rób mi zdjęć!



No i wyjechaliśmy, było nawet całkiem ciepło, no i cudownie świeciło słonko. Pojechaliśmy przez Konarzewo w stronę Dopiewa i odbiliśmy do Trzcielina. Tam moment przerwy i zastanowienie się dokąd jedziemy. Padło na Żarnowiec. :)
Po drodze zdjęcie za zdjęciem, a oto jedno z nich:



Nad źródełkiem chwilka przerwy i pojechaliśmy przez Podłoziny, by kawałek dalej na przejeździe zrobić następną przerwę i zdjęcia:





W końcu ruszyliśmy, robiło się już zimno. Przejechały dwa pociągi, a my pojechaliśmy w stronę domu. Przez mega błoto na Bukowskiej, Konarzewo i prosto do Chomęcic na ciepłą herbatkę.
Dziękuję za kolejną wycieczkę! :)

Dziś kolejna wycieczka z Michałem. Umówiliśmy się w połowie drogi, żeby nie musiał znowu po mnie przyjeżdżać. "Połowa" jakoś tak wypadła w Luboniu, a jak już tam byliśmy to padło nie inaczej jak na Nadwarciański Szlak Rowerowy. 
Do Lubonia dojechałam w miarę szybko, ale że późno wyjechałam z domu to Michał musiał czekać na mnie w umówionym miejscu. Ruszyliśmy szlakiem w kierunku Puszczykowa. Pierwszy raz jechałam w tę stronę, zawsze na odwrót.
Jechało się bardzo przyjemnie, choć od samego początku Michał narzekał na marznące stopy i dłonie, ja później też. :(



W pewnym momencie Michał chciał zrobić mi zdjęcie, ja zahamowałam i wtedy się przewrócił. Na szczęście nikomu nic się nie stało. ;) Ja za to dostałam ataku śmiechu, co zostało uwiecznione na zdjęciu:



W końcu ruszyliśmy dalej, kilka osób spacerowało, ktoś nawet jechał na rowerze, oczywiście nas wyprzedził. Szlak o tej porze roku też wygląda pięknie. 



W Puszczykowie zrobiliśmy chwilę przerwy. Kilka łyków herbaty, trochę czekolady, rozgrzanie rąk i ruszyliśmy dalej.



Wyjechaliśmy na asfalt, Michał zaczął pędzić i wtedy poczułam, że jestem zmęczona. Te kilka kilometrów Grajzerówką do Jezior było dla mnie straszne. Później jakoś tak troszkę lepiej. W Szreniawie chwila przerwy przy parkingu, dokończyliśmy czekoladę, herbatę i ruszyliśmy zmarznięci do domu. Jak wyjechaliśmy na asfalt koło muzeum to myślałam, że tych 4 kilometrów do Chomęcic nie dam rady przejechać, bo tak wiało. Masakra. Jakoś powoli udało się dojechać. :) Ale byłam wypompowana jak nigdy :P

W domu cieplutko, w końcu można było się ogrzać. Potem jeszcze wspólne robienie pizzy i pyszny obiadek.



Oby więcej takich wyjazdów! No może trochę cieplejszych :)

Dzisiaj na rower pojechałam z Lotką i Michałem. Co prawda dość późno, bo dopiero około 15 wyruszyłam z Michałem z domu. Pojechaliśmy do Szreniawy, Lotka wzięła rower i ruszyliśmy tradycyjnie w stronę j. Jarosławieckiego:





Za jeziorem skręciliśmy i koło parkingu poprowadziłyśmy Michała nieznaną mu dotąd drogą. Wyjechaliśmy w Jeziorach:



Dalej zjazd do jeziora Góreckiego i oczywiście przerwa na zdjęcia, smarkanie itd. :P



Dalej jechaliśmy dookoła jeziora czerwonym szlakiem. Niesamowite błotko :D Ale dojechaliśmy do tarasu koło Wyspy Zamkowej. Z jednej strony widok na Pałac w Jeziorach:



Z drugiej na ruiny zamku:



Było też coś pożywnego, zawsze spoko fioletowa Goplana :)





Jeszcze fotka jeziorka i ruszyliśmy dalej. Błotko, błotko i dojechaliśmy do Górki, dalej do Trzebawia. Lotkę opuściły siły, ale jechaliśmy przez Rosnówko do Szreniawy, gdzie się z nią rozstaliśmy i pojechaliśmy szybko do Chomęcic, bo już było ciemno i mroziło trochę za mocno.

Dzięki Wam za wspólną i mam nadzieję udaną wycieczkę! Przynajmniej ja tak uważam :)

Umówiłam się z Michałem na rower, nie mieliśmy zbyt dużo czasu więc zgodnie padło na Jezioro Góreckie. :)
Michał przyjechał po mnie, szybko się przebrałam i ruszyliśmy z wiatrem w stronę Szreniawy, dalej polną drogą aż do j. Jarosławieckiego.
Przy plaży zrobiliśmy chwilę przerwy, kilka zdjęć:



Jak widać całe jezioro pokryte cienką warstwą lodu.



Ruszyliśmy dalej w kierunku Jezior i zaczął padać śnieg. :P Modliłam się, żeby deszcz nie zaczął padać.
Za siedzibą WPNu zjechaliśmy w dół do jeziora Góreckiego, oczywiście na "plaży" musiałam zrobić zdjęcie, z tego samego miejsca co zwykle. Tam też zrobiliśmy przerwę, były zdjęcia i nawet czekolada się znalazła. :)



Zabawa samowyzwalaczem w telefonie:



Ruszyliśmy w drogę powrotną, znów wyszło słońce.



No i jeszcze moment na kilka zdjęć:



W tle widać Wyspę Zamkową:





I nasze pojazdy: :)



W końcu ruszyliśmy dalej, słonko świeciło, ale jechało się dość ciężko, bo ciągle wiało. Zadowolona z wycieczki wróciłam do domu. Zmęczona też trochę, bo jednak kondycja nie ta :P Michał poczęstował się kompotem i pomknął do siebie na swojej białej strzale. :)

Ostatnio trochę chorowałam, więc nie było opcji, żeby wyjść na rower. Tym bardziej, że ostatnio trochę na minusie było :P
Miałam pojechać z Michałem na rower w sobotę lub niedzielę, jeśli pogoda będzie w porządku. Początkowo zrezygnowałam z sobotniej przejażdżki, ale w końcu się zdecydowałam. Na dworze tak na prawdę nie było tak źle jak to wyglądało zza okna. 
Michał przyjechał o 12, byłam już gotowa, Magda też, bo jechała z nami kawałek na Wypalanki. 
Nie chciałam jechać za daleko, smarkałam co 5 minut, więc co to za jazda :P
Pojechaliśmy przez Wypalanki, Rosnówko, okolice Jarosławca do Jezior, obowiązkowo zjazd do jeziora Góreckiego i chyba już tradycyjnie fotka na "plaży":



Wiem, jestem monotematyczna i ciągle to powtarzam, ale uwielbiam to miejsce o każdej porze. Jak będzie śnieg to chyba będę musiała tam pójść pieszo zrobić zdjęcie. :D
Po przydługawej przerwie ruszyliśmy dalej, żeby nie zmarznąć za bardzo. Pierścieniem jechaliśmy do Łodzi, tam kierunek Trzebaw i Wypalanki, a następnie Chomęcice. Koło domu proponowałam Michałowi herbatkę, ale zrezygnował i pojechał do domu. 
Dzięki za wyciągnięcie mnie z domu! :)

Tego dnia pojechałam z mamą do Konarzewa do kościoła rowerem, a potem na przejażdżkę z Michałem. Przyjechał punktualnie o 12, ale że ja nie byłam gotowa to załapał się na kawałek wczorajszej tarty. Później naprawił usterkę w Lotki rowerze i wyruszyliśmy. Na początku z wiatrem do Konarzewa, dalej przez Trzcielin, Lisówki do Żarnowca, gdzie wjechaliśmy na trasę pierścienia. Jechaliśmy nim przez Tomice, Mirosławki, Wielką Wieś, Stęszew, Górkę i zjechaliśmy do jeziora Kociołek, a potem pojechaliśmy do stacji, do której dojeżdżają drezyny od Mosiny. Okazało się, że jest tam akurat wycieczka i mogliśmy sobie obejrzeć drezyny, a nawet widzieliśmy jak są obracane i szykowane do jazdy w drugą stronę. :)



Po chwili odpoczynku zawróciliśmy do Kociołka, dalej jechaliśmy koło j. Góreckiego i do Puszczykowa. Dłuższa przerwa była w lodziarni, gdzie chyba tradycyjnie w tym roku wciągnęłam loda włoskiego. :) Pożywieni ruszyliśmy dalej przez Puszczykowo i Michał myślał żeby już wracać, ale ja chciałam pojechać dalej więc poprowadziłam drogą, którą ostatnio jechałam z Lotką. Przejechaliśmy koło kościółka, przez lasek, przenieśliśmy rowery przez tory i wyjechaliśmy przy szlaku nadwarciańskim, na który wjechaliśmy. Szlakiem jak zawsze jechało się cudownie, świetna trasa i wspaniałe widoki. Zaczęłam odczuwać zmęczenie, ale mimo to jechało się bardzo dobrze. Ze szlaku zjechaliśmy w Luboniu, trochę dalej niż zwykle zjeżdżam, więc poznałam nowy odcinek. Tam też chwila przerwy przy sklepie, żebym mogła kupić wodę, bo do domu bym nie dojechała. Z Lubonia już przez Komorniki i Rosnowo do Chomęcic. 
Pogoda dopisała, w sumie była bardziej letnia niż jesienna i momentami było naprawdę upalnie. Dzięki za wycieczkę :)